W poprzednim wpisie dowiedzieliśmy się jak istotna jest rola Trenera w kontekście pracy z człowiekiem, czym jest świadomość i dlaczego niezbędnym elementem rozwoju jest jej ciągłe zwiększanie oraz czym są emocje i jak należy je odczytywać.
Następnym krokiem po otrzymaniu informacji w postaci emocji jest REAKCJA na nie i tutaj po krótce opiszę właśnie tę bardzo istotną przestrzeń w naszych działaniach 😉
ROZDZIAŁ II – REAGOWANIE NA BODZIEC
Kontrola swoich odruchów to najistotniejsza umiejętność, która powinna być nabywana w procesie treningowym. Ma bezpośrednie przełożenie na inne sfery naszego życia, poza aspektami sportowymi, tj. relacje interpersonalne czy kontrola własnych myśli i odruchów.
Istotnym dla każdego człowieka jest fakt, że im więcej mamy władzy nad swoim życiem, tym wyższa staje się jakość naszego życia. Jesteśmy wtedy w stanie aktywnym, a nie tylko reaktywnym. Naszą jedyną funkcją poznawczą nie powinno być tylko reagowanie na otaczające nas zdarzenia, lecz intencjonalne i świadome tworzenie wydarzeń w rzeczywistości.
Pierwszym aspektem związanym z tą “grą mentalną” jest stwierdzenie – “Między BODŹCEM, a REAKCJĄ leży nasza jedyna władza” (Victor E. Frankl). Mówiąc inaczej, jako ludzie nie jesteśmy zwierzętami, mamy wpływ na swoje reakcje i każda nasza reakcja, może stać się naszą świadomą decyzją. Tak jak i w treningu kickboxingu, gdy powoli, płynnie i świadomie uczymy się konkretnego ruchu (np. ciosu czy kopnięcia) tak i również ta forma pracy nad umysłem, jest formą treningu, aby wyrobić w sobie pewne odruchy, które w walce będą automatyczne. Posiadanie takiej wiedzy daje nam pewnego rodzaju kartę przetargową w zmianie patrzenia na wszelkie sytuacje, które mają miejsce w naszym życiu (na płaszczyźnie sportowej, zawodowej, czy prywatnej), na bardziej pozytywne i “skuteczne”. Ta technika ma idealne przełożenie w treningu mentalnym na podejście zawodnika do samej walki. Zawodnik kickboxingu wchodząc do walki z innym równie doświadczonym zawodnikiem, który jest na bardzo podobnym poziomie technicznym i fizycznym, może skupić się wyłącznie na swoim planie taktycznym (posiadając już wyuczone mechanizmy psychologiczne), ponieważ wie, że posiada sprawczość i ma władzę wykonawczą w swoich odruchach, czyli reakcjach na bodźce (tj. stres). Najistotniejszym jest, aby skupić się na nich (reakcjach), a nie na emocjach, ponieważ tego jak się czujemy, nie jesteśmy w stanie kontrolować, a jedynie to jak na nie zareagujemy, jak je odczytamy i jakie wyciągniemy z nich wnioski. Dużo łatwiej jest panować nad tym co robimy, niż nad tym co czujemy, stąd konkluzja, że nasza władza leży w “robieniu” lub “nie robieniu”.
[…]
NASTĘPNA CZĘŚĆ – POPULARNOŚĆ SPORTÓW WALKI W POLSCE (4/7)